Toen ik voor het eerst binnenkwam bij Keytoe was het meteen thuiskomen. De menselijkheid was merkbaar. Grappig eigenlijk. Het lijkt zo vanzelfsprekend om overal welkom te zijn. Maar daar moet je toch wel iets voor doen. Ik moest denken aan het naaiatelier van mijn ouders.
Als klein meisje moest ik altijd keihard duwen om de zware deur van de winkel van mijn ouders open te krijgen. En vervolgens moest ik keihard “bliefma” roepen. Zo hard, dat ze dit helemaal achter in de winkel goed konden horen. Mijn ouders wisten dan dat er geen klant was binnengekomen.
Klets-klets gezellig
Het was een grote winkel met banken, stoelen, tafels, bedden, tapijten, dekbedden. Van alles. Ideaal om verstoppertje te spelen, kei-leuk. En het naaiatelier vond ik het allerleukste. Grote rollen stof werden er uitgerold, geknipt en gordijnen op maat gemaakt. Die dames hadden zo’n lol in hun werk. Het was er altijd klets-klets gezellig.
Alweer 20 jaar geleden stopten mijn ouders, oom en tante met de winkel. Mijn broers, neven en ik zagen het niet zitten om de winkel over te nemen. Dus de medewerkers, die jaren bij ons hadden gewerkt, kregen een mooie (ontslag)vergoeding.
Waarom zo’n hoge ontslagvergoeding? Ik begreep het niet
In die tijd begreep ik niet goed waarom mijn ouders zo’n hoge vergoeding gaven. Ik werkte toen als HRM-er in dienst bij Stork en had voor verschillende werkgevers ontslagzaken afgehandeld. Ik zat toen nog in de sferen van: ‘werkgever VERSUS werknemer’. En niet in de modus van ‘werkgever EN werknemer’ die samen een bedrijf runnen. En als HRM-er wist ik dus ook, dat – wettelijk gezien – mijn ouders helemaal niet zo’n hoge ontslagvergoeding hoefden te geven. Toch deden ze het.
En gelukkig dat ze het deden. Ik ben het pas later gaan begrijpen. Want het team heeft altijd in voor- en tegenspoed voor de zaak klaargestaan. Het was hard werken. Je moest flexibel zijn en altijd klaar staan voor de klant. Dus logisch, iedereen verdiende een deel van de winst.
Menselijkheid
Ik weet nu dat deze houding van mijn ouders heel veel invloed had op de sfeer in het bedrijf. En deze levensles koester ik nog iedere dag. Vooral het besef dat de werkomgeving zoveel invloed heeft op gedrag. Een zakelijke werkomgeving triggerde mijn koude kant en meer menselijkheid in de omgeving mijn menselijke kant.
En zo merk ik dat ook bij Keytoe. Sinds ik de deur daar voor de eerste keer openduwde, voelde ik me er thuis. Ik hoefde dan wel geen “bliefma” te roepen, maar ik hoor wel de woorden ‘blijf maar’ door de lucht zingen. Blijf maar in de zin van, ‘Marianne, je bent welkom zoals je bent. De deur staat altijd open.’
Lol
Hier spat de lol er ook van af, net als vroeger bij ons thuis in het naaiatelier. Samen werken, sparren, creëren, een potje tafeltennissen. Met toffe mensen, lekker jezelf zijn en de wereld een beetje leuker maken. En “bliefma” werkt dan dus keihard leuker.
By the way #lol… Ik kwam er pas na mijn 30ste achter dat ‘bliefma’ het Limburgse woord was voor ‘blijf maar’. Hahaha heerlijk…
Over Marianne
Marianne is sinds 2020 verbonden aan KeytoeY. Ze trekt graag met mensen op die vrij, blij en vol vertrouwen in het leven staan. In haar werk als coach en adviseur is dit ook wat haar drijft: Mensen in organisaties helpen om ook zo in de wereld te staan.
In haar werkt houdt ze het graag simpel, maar haalt de groeikansen wel uit de diepte. Want met symtoombestrijding schieten we niks op. Als Limburgse houdt ze van de mix van het randstedelijke en het bourgondische. En omdat de tijd rijp is voor meer zingeving en lol heeft ze haar zinnen gezet op het groter maken van de Keytoe-beweging. Voeg Marianne toe op Linkedin of stuur een berichtje of bel naar 0623878400. Mailen naar marianne@keytoe.nl mag ook!